Schoonmaken, vuurwerk, middle of nowhere

Kerstmis! 30 graden! Zon, zee en strand!
We zijn dus op eerste Kerstdag met een groep naar het strand gegaan van Manly. We waren natuurlijk niet de enige met dat idee, dus het was een mierennest op het strand. Maar dat mocht de pret niet drukken... We hebben de hele dag op het strand gelegen, beetje balletje overgeslagen en gezwommen, heeeerlijk! Om toch maar enigszins een kerstgevoel te hebben, heb ik de hele dag met een kerstmuts op gelopen. Want het mocht dan wel kerst zijn, zo een gevoel heb je natuurlijk niet als je aan de andere kant van de wereld zit. Zonder je familie, sneeuw, kerstboom, taarten, spelletjes en al het andere wat bij kerst hoort. 's Avonds hebben we met z'n 4e een kerstdiner gemaakt, de een het voorgerecht, 2 het hoofd en ik het nagerecht. Was erg gezellig en iedereen had heel erg z'n best gedaan om toch dat kerstgevoel naar boven te halen met een luxe in elkaar geflanst diner. We wilden gaan stappen, maar alles was dicht... Vrij logisch voor eerste kerstdag?
Tweede kerstdag kennen ze hier niet, hier heet het Boxing Day. We zijn met een grote groep van het hostel naar de horse races in Randwick (een wijk in Sydney) geweest. M'n meest chique outfit uit de kast, ik bedoel m'n backpack, getrokken, want iedereen gaat helemaal opgedoft naar die races toe. Vrouwen in mooie jurken met het liefst nog een grote hoed en hoe hoger de hakken hoe beter en mannen net in pak. Kwamen wij aanlopen in ons strandjurkje met teenslippers... We hebben daar 3 races gekeken en zijn toen weer richting stad gegaan omdat er gigantische uitverkoop was. Na 3 maanden dezelfde 4 shirtjes en 2 jurkjes vond ik dat ik wel wat nieuws mocht. Maar helaas, ook hier waren we niet de enige met dat idee. Ik heb nog nooit zo veel mensen in een winkel gezien. Je moest gewoon in de rij staan bij sommige winkels om naar binnen te kunnen! Nou, mij niet gezien... Dus we zijn maar snel richting het park gegaan en hebben daar de rest van de middag lekker rustig gezeten.
Jenn en ik werken elke dag in ons hostel voor gratis accomodatie. We moeten dan ongeveer 3 uurtjes per dag de keuken schoonhouden en het is echt het meest simpele en kansloze werk wat je kunt doen. Maar dat scheelt ons echt bakken met geld, aangezien de periode met kerst en oud&nieuw echt verschrikkelijk duur is. Verder doen we af en toe nog wat promotiewerk voor een reisorganisatie. Jenn en ik moesten dan 'undercover backpackers' spelen... Jaaa klinkt spannend he! We moesten dan bij reisbureaus langs en kijken of ze goed hun werk deden. Was wel grappig om te doen, maar daar kunnen we niet veel van op aan. Australiers zijn in dat opzicht echt vreselijk. Ze komen nooit op tijd en je hoeft echt niet te verwachten dat je teruggebeld wordt als ze dat zouden doen. Hebben daar nu 4 keer voor gewerkt en dat was het dan ook.
We zitten nu met nog 2 andere meiden die we nog van de organisatie kennen en waar we de eerste week veel mee om zijn gegaan hier in Sydney. Het is echt super gezellig zo met z'n viertjes! Hebben op de avond van Boxing Day ook lekker gek gedaan... We slapen op een meidenkamer met z'n 4e met nog een Engels meisje wat ook echt een leuk, hyperactief mens is. Ze heeft 3 koffers bij zich, waarvan 1 koffer al 2x zo groot is als mijn backpack. Genoeg troep dus en toen ze weg was hebben we al haar spullen aangetrokken, hoeden op gedaan en tasjes om en toen gekke foto's gemaakt hahaha. Was echt lachen. Kwam ze die avond binnen, he waarom liggen al m'n spullen op een andere plek? Ooh, wat raar, liggen je spullen allemaal op een andere plek, hoe kan dat nou... heeel schijnheilig. Heel erg ook, maar het was echt heel grappig.
Omdat het hele hostel volgeboekt was, moesten Jenn en ik over naar een andere kamer. Heel vervelend, een kamer met een 2-persoonsbed en eigen badkamer. We moesten de kamer wel delen met een Duitse jongen die ook in het hostel werkt voor accomodatie. Jennifer haalt constant grapjes met hem uit, zoals dat ze in de deuropening gaat staan en als hij eraan komt zegt ze; 'dit is een meisjeskamer en als je erin wilt moet je mij een kus geven...'. En dan gaat ze klaarstaan voor een kus... En ja, dan is hij nog zo gek ook om d'r een kus te geven.
In de dagen tussen kerst en oud&nieuw zijn mijn opa en oma geland in Sydney. Ik ben naar ze toegegaan op het vliegveld waar ze opgehaald werden door m'n oma's zus. Heb daar een tas vol drop, kerstkransjes, stroopwafels, speculaas en hagelslag gekregen. En ben die avond misselijk geworden, heel misselijk. Maar wat was dat lekker!
De volgende dag om het er weer af te lopen zijn we van Coogee naar Bondi gelopen. Dat is een super mooie walk tussen 2 stranden van Sydney. Na de walk wilden we nog even op het strand van Sydney liggen; Bondi. En quess what. We waren weer niet de enige met dat idee! Ik denk dat ik nog nooit zo een druk strand gezien heb. Toch ons handdoekje maar tussen de anderen gelegd en even een duik genomen. Moesten weer op tijd terug naar het hostel omdat Jenn en ik lekker schoon moesten maken.
Oudjaarsdag! 30 graden! Zon, park en uitzicht op de Harbour Bridge! We zijn vroeg opgestaan om een mooi plekje in het Balmain Park te bemachtigen. Met een groep van 10 man zijn we met de bus daarheen gegaan en daar aangekomen was er gelukkig nog genoeg plek. Het was heel warm, dus zijn een beetje achteraan bij wat schaduw gaan zitten en hebben daar eigenlijk de hele dag gezeten. Boekje gelezen, muziek geluisterd, spelletjes gedaan en lekker gegeten en gedronken. Was super gezellig met iedereen, er hing ook echt een super leuke sfeer. Na 10 uur in het park gezeten te hebben begon het 'kindervuurwerk'. Nou, dit was al kippenvel! We hadden prachtig uitzicht op de Harbour Bridge en konden het vuurwerk dus ook heel goed zien. Het vuurwerk duurde ongeveer 10 minuten en daarna moesten we dan nog 3 uur wachten voor de real fireworks... WAUW! Goosebumps! Wat was dat mooi. Het kwam van alle kanten van de burg, onder de brug kwam een soort van waterval van vuurwerk, van de zijkanten vuurwerk en van de bovenkant nog meer vuurwerk! En veeeeeel en moooooi. Ik zal het nooit meer vergeten, het was echt geweldig. Toen het vuurwerk afgelopen was ging iedereen eigenlijk richting huis. In de stad was het heel erg rustig. Dat verbaasde me echt! We lagen dus braaf om 3 uur in ons bed. Nieuwjaarsdag was niet veel bijzonders, uitgeslapen en gewerkt. Voor m'n laatste dag in Sydney had ik een 'to do' lijstje gemaakt... Ik ben gekomen tot het kopen van een bikini en ben toen met Jenn in de Botanic Gardens gaan liggen haha. 's Avonds hebben voor ons doen heel luxe gegeten, chicken tonight met kip! Normaal eten we dat namelijk zonder kip omdat dat zo duur is. Daarna nog een filmpje gekeken in de tv room en op tijd gaan slapen, want de volgende dag ging ik naar Hunter Valley!
Hunter Valley ligt ongeveer 2 uur rijden buiten Sydney en is de wijnregio van New South Wales. Mijn achter(?)tante (zus van m'n oma) woont daar en m'n opa en oma zijn daar nu ook. Wel een bezoekje waard dus! Jenn bleef achter in Sydney, want zij gaat met die 2 meiden naar Melbourne en dan naar Nieuw Zeeland. Toen ik aankwam heb ik eerst 5 minuten met open mond rondgekeken. Wat een plaatje! Het is een grote property met allemaal sculptures, oftewel kunstwerken. Zowel buiten in de tuin als binnen in de gallery staan allemaal kunstwerken. Eigenlijk ben ik niet heel erg van de kunst, maar er zitten wel echt mooie werken tussen...
Ik heb m'n tante al jaren niet gezien en m'n oom al helemaal lang niet meer. Maar het voelde gelijk als thuis hier, ook omdat m'n opa en oma hier ook zijn.
Ik zit hier nu 10 dagen en heb niet veel gedaan. Er is hier dan ook niet veel te doen haha. Eigenlijk zit ik gewoon ergens in de middle of nowhere. Geen bereik met m'n telefoon, een dorp 2 km. verderop met een pub en een postkantoortje en heel veel insecten; krekels! De tweede avond dat ik hier was zijn we bij vrienden van m'n oom en tante gaan eten. Een super schattig huisje ergens afgelegen, zoals alle huizen hier... Leuk om ze een typisch Australisch gezin te zien. Een dikke aardige man met een snor en een overenthousiaste vrouw. Mijn nicht, Annelie (de dochter van de zus van m'n oma) kwam die avond ook naar Hunter Valley. Zij woont in Sydney en heb haar ook al jaren niet meer gezien. Was echt heel erg leuk om haar weer te zien. We hebben de volgende dag samen onkruid gewied tussen de lavendel struiken en samen gegeten. Was super gezellig en hebben over vanalles en nogwat gekletst. Ze heeft nog 2 broers en ze praten nog wel Nederlands thuis, maar het is wel lastig voor ze. De volgende dag ging ze weer terug naar Sydney, maar haar broers, Teun en Willem kwamen hierheen. Zelfde verhaal, allebei ook al jaren niet gezien.
De volgende dag ben ik samen met m'n opa naar Cessnock gereden, een dorp 40 minuten verderop waar de dichtstbijzijnde supermarkt is. Aangezien Plien al wat op leeftijd is heeft ze zo d'r kuren. En dit keer was het de benzinemeter die het niet helemaal betrouwbaar was. Hij stond nog op een kwart, maar ineens begon het rode lampje te branden en begon Plien te stutteren.... En stonden we stil......... Gelukkig in het dorp en niet halverwege de weg. Typisch Australie, er stond gelijk een man klaar om ons te helpen, heeft m'n opa naar het benzinestation gebracht. Waar hij een jerrycan benzine gekocht heeft en daarmee hebben we Plien weer aan de praat kregen. Achteraf konden we er om lachen, maar op dat moment schrik je wel even... De dag erna ben ik met m'n oma naar Cessnock gereden en hebben we even geshopt. Altijd leuk met m'n omaatje haha. Toen we terug kwamen hing er een post-it op de deur dat ze bij de pub waren en dat we ook moesten komen. Heel vervelend... Dus wij daar ook heen en hebben daar lekker fish 'n chips gegeten. De rest van de dagen heb ik vooral bij het zwembad gezeten, gezellig met m'n oma en Caroline gekletst, m'n boek gelezen (wat echt een vreselijk boek is, maar ik kan het toch niet wegleggen...), tv gekeken, rondgehangen en nog een avond naar de pub geweest. Er was namelijk een man overleden en hier wordt in plaats van getreurd omdat je overleden bent, je leven gevierd. Er waren allemaal muziekanten en vooral veel dronken mensen. Was grappig om te zien, zo een typisch Australische pub met typische Aussies. Maar omdat de meeste mensen er dus wat anders aan toe waren dan wij, hadden we het al snel gezien en zijn we dus op tijd naar huis gegaan.
De 4 'oudjes' zijn voor 4 dagen op een little holiday naar de Northern Territory, waar ze de Uluru gaan bekijken. Dat is een gigantische rotsformatie midden in de woestijn. Teun en ik bleven alleen achter en moesten op het huis passen, de honden verzorgen en de kippen eten geven. Ze hebben hier normale kippen en 'poedelkippen'. Dat zijn kippen met haren, lange haren! En ze zijn heel zacht en dom. Het zijn 3 vrouwtjes en ze leggen dus eieren en een van die kippen denkt dat ze die eieren uit moet broeden, dus blijft de hele dag op die eieren zitten. Maar ze heeft nog niet helemaal door dat je een haan nodig hebt om die eieren te bevruchten...
Heb me die 4 dagen wel heel erg verveeld. Het heeft veel geregend en er is hier niks, maar dan ook echt niks te doen en Teun was met z'n vriendinnetje... Heb veel te veel films gekeken, met de honden gespeeld en gezwommen, boodschappen gedaan en nog meer films gekeken. Gelukkig zijn ze weer terug en kan ik nog 1 dag samen met ze zijn. Wanntttt, Guido is er bijna! Het is hier nu donderdag avond en hij komt zaterdag middag aan. Ik kan echt niet meer wachten! Deze week was zeker de langste week van deze 3 maanden... Ik voel me nu net een klein kind, ben de nachtjes aan het aftellen tot hij er is haha. Hij blijft hier voor 5 weken en de planning is om een paar dagen in Sydney te blijven, dan richting het zuiden te gaan en de outback in. Ik heb de afgelopen 1,5 maand niet erg veel spannends meegemaakt, ben weer helemaal opgeladen hier in Hunter Valley, dus kan echt niet meer wachten om aan het volgende avontuur te beginnen! Nou, ik ga lekker slapen, dan is het snel morgen en dan hoef ik nog maar 1 dag te wachten haha!
Ik mis jullie wel hoor, denk veel aan thuis en begin nu gewoon de kleine dingetjes te missen. Maar dat komt ook doordat ik nu uitmaak van een ander gezinsleven natuurlijk. Zometeen als ik weer volop aan het reizen ben dan zal dat wel weer minder worden, hoop ik dan maar... Een hele dikke kus en veel liefs vanuit Wollombi.