Schoolies, bunkerdag, werk zoeken

Daar zijn we dan weer, terug in Sydney. Het is echt super leuk om terug te zijn in de geweldige stad waar alles begonnen is.
In de afgelopen 2,5 week zijn we van Brisbane naar Sydney gereden. In Brisbane zijn we maar 2 nachten geweest, omdat het zo duur is in een stad. Het slapen in hostels is echt heel erg duur en aangezien er geen campings in de steden zijn heb je niet veel keuze. We zijn in Brisbane dus begonnen met werk zoeken, we wilden ergens tussen daar en Sydney aan de slag. Wat voor een werk maakte ons echt helemaal niks uit, als we er maar wat geld mee konden verdienen. De oostkust is erg prijzig, dus het geld gaat snel. Veel toeristen, dus daar maken ze flink gebruik van. Van Brisbane zijn we samen met de jongens doorgereden naar Surfers Paradise. De eerste keer file in Australie! Normaal ben je bij wijze van spreken blij als je hier een andere auto tegen komt. Maar Surfers Paradise dus... Wat een stad! Lange boulevard, veel surfwinkels, heel veel toeristen en nog meer sky towers. En dit zijn geen bedrijven, nee alleen maar hotels. Het was een grote chaos in de stad door de 'Schoolies'; kids die net klaar zijn met hun High School. We waren er al voor gewaarschuwd, maar hadden zoiets nooit verwacht. 40.000 schreeuwende, dronken kinderen. Pfff... Gelukkig was onze camping net buiten de stad, dus daar zaten niet zoveel van die Schoolies. We hadden echt een hele mooie camping. Je stak de straat over en liep zo het strand op, alles super netjes en schoon en dus weinig Schoolies. De eerste nacht zijn we optijd naar bed gegaan omdat we nog moe waren van het stappen in Brisbane. Eigenlijk schaam ik me een beetje om te vertellen wat ik de 5 dagen daar gedaan heb... Geen ene mallemoer! Op het strand gelegen, gegeten, gelegen, gegeten, gelegen, gegeten, boodschappen gedaan (anders konden we niet eten) ennnn.... op het strand gelegen! Nou ja, ik heb ook nog 2 keer hardgelopen! Om het idee te hebben dat ik toch nog iets nuttigs gedaan zou hebben. Ik had niet zoveel behoefte om uit te gaan in die drukte, dus het was in dat opzicht wel een goed weekje voor me. Hebben 's avonds steeds bij de auto gezeten, wat gekaart en gekletst, filmpje gekeken, heerlijk. Ben wel een avond even de stad ingelopen met Jenn, ik moest wel gezien hebben hoe het er 's avonds aantoe ging natuurlijk. Nou en dat heb ik geweten. Jemig! Ik ben nooit in Lloret ofzo geweest, maar daar kun je het blijkbaar mee vergelijken. Ik heb ook nog een nacht op het strand geslapen. Moest ik toch gedaan hebben. Dat was echt heel gaaf, wakker worden met het geluid van de zee en een zonnetje.
Zondag was onze laatste dag in Surfers Paradise. De Duitse jongens waren inmiddels al naar Byron Bay met de bus omdat ze sneller door moesten, de Nederlandse jongens waren bij ons gebleven. Vanaf die zondag hebben we besloten dat zondag 'bunkerdag' is. Alleen op zondag mogen we eten (nouja, vreten) wat we willen. Echt schandalig wat we die dag allemaal naar binnen gewerkt hebben met z'n 4e! Zakken chips, koeken, ijs, chocola natuurlijk en heel veel cola. De rest van de week mogen we dus niet snoepen, alleen elkaar lekker maken en dat dus op zondag allemaal eten haha.
De volgende dag zijn we naar Coolangatta gereden. Ja dat ligt in Austalie, niet in Afrika. Sloeg eigenlijk helemaal nergens op, 25 km. verderop en we hebben weer de hele dag op het strand gelegen. Ik begin wel te merken dat ik af en toe echt wat tijd voor mezelf nodig heb. Je bent de hele dag onder de mensen en dat is af en toe best zwaar. Maar als ik me dan even terug trek met een boekje dan is het allemaal weer prima. En het mooie is, iedereen heeft dat hier.
Vanuit Coolangatta zijn we doorgereden naar Nimbin. Een hippie dorpje wat bekent staat om dat je er wiet kunt kopen. Het stelt eigenlijk helemaal niks voor. Een klein straatje, allemaal van die aparte, alternatieve winkeltjes en rare lui dat er rondloopt. We zijn daar maar kort geweest, wat rondgelopen, wat gedronken en toen doorgereden naar Byron Bay. Wat ook wel bekent staat als de surfers plaats van Australie. We hebben daar 7 nachten op een camping midden in de stad aan het strand gestaan. In principe echt perfect voor elkaar. Maar helaas, het heeft de hele week geregend, non-stop. De eerste avond hebben we bij wat clubs gekeken, maar ook hier was het Schooliesweek. Het was wel echt een heel stuk minder dan in Surfers, maar alsnog veel jonge lui. Door die regen hebben we niet veel kunnen doen. We hebben veel op internet gezeten om werk te zoeken. Maar jemig, wat valt dat tegen. Had echt niet verwacht dat dat zoveel werk zou kosten haha. Het schijnt de slechtste zomer sinds 70 jaar te zijn, waardoor het fruitseizoen overhoop ligt en er dus echt heel weinig banen voor backpackers zijn. Maar we blijven zoeken!
Vlakbij Byron Bay ligt het meest oostelijke punt van Australie. Op een middag toen het droog was zijn we daarheen gelopen. Nog een flinke wandeling was het! Berg op, berg af.. Maar het was het zeker waard. Echt heel erg mooi. Het is zo jammer dat je op foto's niet vast kunt leggen wat je precies ziet. Op foto's ziet het er namelijk al een stuk minder spectaculair uit. Dus ik stel voor, iedereen gaat zelf een keer naar Australie toe om alles zelf te bekijken!
Omdat we al voor 7 nachten betaald hadden, konden we niet weg uit Byron. We hebben toen toch maar surfborden gehuurd voor 2 dagen, het enige wat je nog kunt doen hier met regen. Maar helaas, weer niet zo een groot succes. Ik ben toch een beetje optimistisch geweest over m'n surfskills. Het is echt heel moeilijk! Vooral met die golven en sterke stroming hier... De rest van de dagen hebben we alleen maar achter internet gezeten om werk te zoeken, aangezien er toch niks anders te doen was. Toen de 7 nachten eindelijk voorbij waren zijn Jenn en ik in een ruk doorgereden naar Sydney. Een uur buiten Byron scheen de zon alweer, die hadden we al een week niet meer gezien! Heerlijk ritje dus, raampje open, muziekje erbij, top! Toen we wegreden uit Byron wisten we nog niet waar we zouden overnachten. We zijn backpackers en het motto is; alles komt goed, doe wat je wilt! Onderweg nog in Coffs Harbour een pauze gehad, wat boodschappen gedaan en op het grasveld naast de parkeerplaats lekker gepicknickt.
De rit ging een stuk sneller dan verwacht en we wilden allebei heel graag weer in Sydney zijn. Dus hebben toen maar besloten om in een keer door te rijden. Mwah, bijna 800 kilometer, best te doen. Het mooie is dat we dus 2 maanden over de oostkust gedaan hebben nu, van Cairns naar Sydney. In totaal bijna 3.000 kilometer gereden. En over het laatste stuk van bijna 800 km hebben we 1 dag gedaan.
Toen we Sydney binnen reden kreeg ik echt een kriebel door m'n lichaam heen. Ik ben echt verliefd op deze stad. We kwamen aanrijden en zagen Sydney downtown in de verte liggen, zo gaaf die skyline met al die hoge gebouwen. We hadden een hostel geboekt midden in het centrum. Dus eerst daar nog maar eens zien te komen. Een grote chaos natuurlijk dat verkeer hier. Maar, ik heb ons veilig afgezet! Om hier te parkeren is echt een drama, minimaal 9 dollar per uur. Dus we hebben de auto 20 minuten van het hostel gezet en we hadden mazzel, want daar kon Plien gratis staan. Nog een lief mevrouwtjes zei dat ze wel een oogje op onze auto zou houden, wat een lieve mensen hier toch ook!
Ik had zo een heerlijk gevoel toen ik de eerste nacht wakker werd in Sydney! Dat je dan bedenkt dat je 'gewoon' midden in Sydney in een kamertje ligt, echt geweldig! Het was echt super mooi weer, dus we hebben de hele dag een beetje door de stad rondgedwaald, in de zon in High Park gelegen en lekker mensen bekeken. Van de mensen die hier rondloopt is denk ik bijna de helft Chinees... Ik zal er verder niks over zeggen.... We hebben de Duitsers ook nog gemeet. Zij waren hier al een paar dagen. Een vriend van hen is overgekomen en Jennifer en ik waren al grapjes aan het maken, misschien is het wel een super lekkerding! En aangezien Jennifer een beetje met Marco gaat, hadden we al helemaal plannen in ons hoofd gemaakt voor als het inderdaad een super leuke jongen bleek te zijn haha. Nou we zouden ze meeten in het park en zagen Daniel en Marco al bij het stoplicht staan, maar konden hun vriend nergens zien. Maar toen kwamen ze dichterbij.......... keken elkaar aan en zeiden we tegen elkaar, neeeee dat is toch niet hun vriend he. Hahaha, heel erg zijn wij. Maar helaas, alles behalve een lekkerding dus;)
Die avond hebben we onze bunkerdag van zondag ingehaald, aangezien we zondag geen bunkerdag hadden. Lekker samen op bed met onze zakjes m&m's. Het is wel opvallend dat alles wat we steeds kopen uit chocola bestaat, mmmmm! We hebben die avond verder niks gedaan, behalve lopen stuiteren in ons bed omdat we veel te veel suikers in ons lichaam hadden. De volgende dag zijn we weer de hele dag bezig geweest met werk zoeken, pffff. We zijn elk hostel binnen gestapt of we in ieder geval voor accomodatie kunnen werken, dus dat we een paar uur op een dag schoonmaken in dat hostel en dan gratis kunnen slapen. Scheelt toch weer veel geld, aangezien overnachten hier in Sydney je op den duur echt opbreekt. Maar alles zit vol.... Word er zo langzamer hand wel een beetje moedeloos van. Ik had echt niet verwacht dat het zo lastig zou zijn. Maar goed, we blijven doorzoeken!
Aangezien het uitgaan hier echt belachelijk duur is, zijn we weer optijd naar bed gegaan, wat eigenlijk wel even goed voor ons is. De volgende ochtend hadden we goed nieuws! We konden in het hostel waar we de afgelopen nachten geslapen hebben allebei aan de slag. Nou dat was echt al een last van onze schouders. We moeten 3 uur per dag de keuken schoonmaken en kunnen dan gratis slapen. Het gaat helemaal nergens over, want de keuken is niet heel groot en aangezien backpackers lui zijn en vaak ergens eten, in plaats van zelf koken, is het vaak erg rustig in de keuken.
Er was die dag in de Rocks (het oudste gedeelte van Sydney) een moonlight market. Allemaal leuke kraampjes, live bandjes en super veel verklede mensen. Daar zijn we met een grote groep heen gegaan, was erg gezellig. Jennifer en ik hebben nog lopen kwijlen voor een poffertjes kraampje, het heette ook echt 'Dutch Pancakes'! Maar het was geen zondag en ze waren echt belachelijk duur. 's Avonds hadden we een interview voor een promotie baantje. Allebei wel een beetje zenuwachtig, omdat we geen idee hadden van wat we konden verwachten. Nou het is dus echt heel relaxed! We moeten kaartjes verkopen voor festivals op Bondi Beach, het strand van Sydney, voor kerst en New Years Eve. We krijgen per kaartje dat we verkopen commissie, dus we moeten wel flink aan de bak. Je mag helemaal zelf weten hoeveel tijd je eraan besteed en zit helemaal nergens aan vast. Maar het is toch wel erg lastig, aangezien best veel mensen die kaartjes verkopen. Nou dat moest toch even gevierd worden! We zijn met een grote groep die avond uitgeweest in The Gaff. Echt een backpackers discotheek, hartstikke gezellig. In de eerste week dat ik in Sydney was met de Jumbo waren we daar ook geweest. Er bleek een hardstylefeest te zijn, normaal gesproken helemaal niet mijn ding. Maar aangezien mijn iPod dus gestolen was en we in de auto dus alleen maar naar Jennifer d'r iPod luisteren en zij toevallig erg van hardstyle houdt, vind ik het al minder vreselijk dan eerst... Uiteindelijk was het een super leuke avond en staan de blaren onder m'n tenen. Na een kort nachtje werd ik alles behalve fit wakker, had last van m'n keel en hoofdpijn. Maar ach, dat zal wel weer overgaan. Hebben lekker in het park gelegen, wat flyers uitgedeeld en rustig aan gedaan. Heb nog alleen een beetje door de stad gelopen, wat ik echt heerlijk vind. Ik kan zo genieten van het alleen al kijken naar andere mensen. 's Avonds was mijn eerste werkdag, oeehh spannend (not). Wat ik al zei, super simpel werk, maar je voelt je toch even nuttig. Toen lekker op bed een filmpje gekeken, want ik heb m'n nieuwe iPod! Heeeerlijk om weer m'n eigen muziek te hebben en films te kunnen kijken.
Heb een hele slechte nacht gehad, veel wakker, zweten en dan weer heel koud; koorts. Ben toen 3 dagen ziek geweest, erg veel last van m'n keel en hoofd. Gewoon een griepje, kan iedereen hier overkomen. Maar dan kun je je wel even extra eenzaam voelen, zo in een toch vreemde stad, aan de andere kant van de wereld van je mamaatje die je anders even lekker verzorgd (al in Jenn een hele lieve vervangster haha). Voel me nu gelukkig alweer wat beter, alles komt goed! En het maakt je uiteindelijk alleen maar sterker. Jemig, wat moet ik sterk zijn na deze 7 maanden haha.
Mijn plan voor nu is om in ieder geval tot 14 januari in Sydney te blijven, want dan komt Guidootje, jeeej! Jennifer blijft na oud&nieuw waarschijnlijk nog een paar dagen hier en gaat dan richting Melbourne, want vanaf daar vliegt ze naar Nieuw Zeeland. Verder gaan we hier in Sydney dus flink aan de bak om die kaartjes te verkopen en blijven we vooral elke dag weer genieten van deze onvergetelijke reis!

Jullie allemaal heel erg veel sterkte met de verschrikkelijke temperaturen. Alvast hele fijne feestdagen, maar jullie horen voor kerst en oud&nieuw zeker nog iets van mij!

Een hele dikke kus vanuit het zonnige (hihi) Sydney.